Bijna iedereen kent de zin ‘De R zit weer in de maand’. Dat betekent voor mensen met een lage weerstand vaak niet veel goeds. Iedere keer dat de herfst begint sta ik er dan ook vaker bij stil of Tess zich er dit jaar weer doorheen slaat. Ze heeft een sterk lijf, maar wordt steeds kwetsbaarder. En terecht, want afgelopen weekend was het Raak. Tess kreeg een heel naar buikvirus waar ze erg ziek van was. Natuurlijk gebeuren dit soort dingen altijd in het weekend en natuurlijk is onze eigen huisarts met vakantie. Omdat Tess afhankelijk is van medicatie en dit er niet in bleef zitten was snel handelen nodig. Na veel overleg met verschillende artsen heeft Tess uiteindelijk een injectie gekregen waardoor ze langzaam opknapte. Inmiddels heeft onze sterke dame dit buikvirus ook weer overwonnen. Vraag alleen niet tegen welke prijs, want ook dit heeft haar weer enorm veel energie gekost.
De R staat voor Resistent
In mei van dit jaar hebben ze bij Tess een bacterie gevonden die bij mensen met een lage weerstand vooral urineweg- en luchtweginfecties veroorzaakt. Deze bacterie is helaas ook resistent voor bijna alle antibiotica. Dat verklaarde in ieder geval alle blaasontstekingen van het afgelopen jaar. We hebben de bacterie bestreden met een flinke dosis antibiotica en daarmee zijn de infecties 6 maanden weggebleven. Helaas bleek begin november dat Tess weer een hardnekkige urineweginfectie heeft. Ze had deze maand al 2 antibioticakuren achter de rug. Helaas bleek afgelopen weekend dat dat niet geholpen heeft, maar omdat Tess ziek was moesten we ons eerst op haar herstel richten. Tess kreeg helaas vervolgens afgelopen dinsdag koorts en dus zijn we gestart met antibioticakuur nummer 3. En nu maar hopen dat deze kuur wel aanslaat. Ze is er niet lekker van, je ziet haar knokken tegen deze bacterie en ze is al zo moe.
De R staat voor Rouw
De afgelopen tijd zien we Tess stiller en stiller worden. Ze slaapt veel en we krijgen nog maar zeer weinig contact met haar. Ze heeft moeite om haar speeksel weg te slikken en ook wordt het steeds lastiger om Tess comfortabel te krijgen en houden. Verzorgingsmomenten vindt ze niet fijn meer en liggen op linkerzijde lukt bijna niet meer. We horen haar veel kreunen, het leven valt haar zwaar. Ik vind het moeilijk haar zo te zien lijden. Ze (g)lijdt langzaam het leven uit. Elke keer neem ik weer een stukje afscheid van mijn dochter. En hoewel dat rouwproces in stapjes gaat doet het ongelooflijk zeer.
De R staat voor Rust
De strijd met haar ziekte lijkt een gebed zonder einde te worden. Een oneerlijke strijd die Tess bij voorbaat al verloren heeft door een ziekte die haar langzaam maar zeker verteerd. Als moeder gaat me dat aan het hart. Hoeveel moet dit dappere meisje nog doorstaan voor ze mag gaan? Hoewel ik er waarschijnlijk nooit klaar voor zal zijn om haar te moeten missen gun ik haar uit liefde na 7 jaar vechten rust.