Vanmorgen viel de Flevopost bij ons op de mat en daarin stond een mooi artikel over de hardloop aktie van Marc en een foto van ons daarbij. Dat is toch wel even vreemd hoor, om jezelf in de krant te zien staan. Maar het dient een goed doel en publiciteit is natuurlijk van harte welkom. Volgende week staat dit artikel in de Flevopost in Dronten. We hebben vandaag al veel hartverwarmende (re)acties binnengekregen, dank daarvoor!

Ik wil jullie natuurlijk ook even meenemen in de stand van zaken:

Op dit moment hebben we al 10 hardlopers (waarvan 4 kinderen :-)) die tijdens de kerstloop in Dronten verschillende afstanden lopen. Dat is fantastisch, maar er kunnen er natuurlijk nog meer bij! Hoe meer lopers, hoe meer we opvallen! Ons thuiszorgbureau Allerzorg gaat de sponsoring verzorgen, dus iedereen die meeloopt zal die dag in een mooi shirt lopen met daarop de tekst: HOUD TESS MOBIEL.

Inmiddels heeft ook mijn acupuncturiste zich vanuit haar praktijk aangesloten bij de aktie ‘Kerstgedachte’. Top!

Verder wil ik iedereen bedanken die tot nu toe met ons heeft meegedacht, meegeleefd, een donatie heeft gegeven, onze lopers sponsort, een aktie is gestart, of ons heeft voorzien van andere praktische hulpmiddelen etc.! Het is ontroerend om te mogen ervaren hoe er wordt meegeleefd met ons.

Ziekenhuisopname
Verder gaat ons leven natuurlijk ook gewoon door. Enige tijd geleden schreef ik al over het speekselverlies van Tess. Dat is inmiddels verergerd en het medicijn is hier niet meer tegenop gewassen. Buiten het feit dat dit erg vervelend is voor Tess (ze wordt nat en dus koud), kun je er infecties van krijgen en is het sociaal gezien ook niet wenselijk. En daarom heb ik me de afgelopen weken voor laten lichten en heb ik besloten het advies van de droolingpoli in het Radboudziekenhuis op te volgen; een botoxinjectie in de speekselklieren. Dat vermindert het speekselverlies enorm en is een relatief kleine ingreep. Dat betekent dat Tess en ik donderdag op vrijdag een nachtje zullen doorbrengen in het ziekenhuis in Nijmegen. Vrijdagochtend gaat ze onder narcose en als het meezit mag ze vrijdag ook weer mee naar huis.Tess vindt het natuurlijk allemaal best spannend, maar dat oma ook meegaat maakt een hoop goed. Dus we maken er gewoon een logeerpartijtje van!

Verder zien we dat Tess zich steeds vaker verslikt in drinken en daardoor ook steeds minder vocht binnenkrijgt. Dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor haar gezondheid. Daarnaast wordt de spierspanning in haar benen en handen steeds erger. Af en toe heeft ze een spasme, waardoor ze net een plank is en erg onderuit zakt in haar bed en stoel. Hoewel Tess nooit klaagt zien we natuurlijk wel aan haar dat dit pijnlijk is en dat ze hierdoor ook steeds meer moeite krijgt om bijv.  haar tablet te bedienen. Dat laatste vind ik erg jammer, want dat is een van de weinige dingen die ze nog zelf kan. En je kind pijn te zien lijden, dat vind geen enkele ouder prettig. Genoeg redenen  dus om volgende week een belafspraak met onze neuroloog in te plannen. Wordt vervolgd…..