Tess wordt steeds sneller moe. De dagen (inclusief reistijd) zijn lang. Aan het einde van de week is ze zo moe dat we met school hebben besloten om na de meivakantie de woensdag te laten vervallen. Dat betekent dat we thuis meer zorg nodig hebben en dat er dus een nieuwe indicatiestelling bij het CIZ (Centrum indicatiestelling zorg) moest worden aangevraagd. Gelukkig hebben we de gevraagde uren toegekend gekregen. Maar eerst op vakantie!

Weekje IJsselvliedt

Begin mei gingen Tess en ik een weekje samen naar de gezinsweek van  zorghotel IJsselvliedt in Wezep. Mijn moeder heeft daar zestien jaar gewerkt en was deze week mee als vrijwilliger. Het was een geweldige week. Ik kon me ontspannen en Tess had (zeker met oma erbij) de tijd van haar leven. Er werd van alles georganiseerd en we werden vreselijk in de watten gelegd. Ik vond het moeilijk afscheid te nemen van alle gezinnen die zeiden: tot volgend jaar. Ik weet immers niet of dit volgend jaar voor Tess nog is weggelegd. En ik vind het altijd zo ontroerend te zien hoe mensen zich (vrijwillig) inzetten voor anderen. Niets was die week te gek, alles draait om de zieke kinderen, hun broertjes, zusjes en ouders. Een geweldig initiatief. http://www.rodekruis.nl/hulp-in-nederland/activiteiten/bijzondere-vakanties/hotel-ijsselvliedt

En nog een keer op pad
Ieder jaar gaan wij een weekend weg met vrienden + kids. Dit jaar was het lastig een datum te vinden waarop iedereen kon, maar ineens lukte het kon er ook nog iets leuks geboekt worden. We gingen naar camping de Norgerberg in Norg. En wat hebben we het daar goed gehad samen. We sliepen in hooikiephuisjes. Op de benedenverdieping bevond zich een bedstee waar ik met Tess in sliep. Dat vond ze helemaal prachtig. Gelukkig hadden we ook heerlijk weer en zijn we bijna het hele weekend buiten geweest. Tess kon zo lekker met de hond van onze vrienden wandelen en om de beurt ging er iemand met haar op stap. Zo kwam ik ook toe aan genieten en aan Evy.